Paweł Sztąberek

Wybory prezydenckie, które mamy już za sobą, chyba jak żadne inne w III RP, uwypukliły całą obłudę i hipokryzję demokracji. A w każdym razie tego, co obecnie uważa się za demokrację. Pokazały także kompletny brak odpowiedzialności u ludzi, którzy stają do konkursu piękności, ostatecznie kończącego się przejęciem przez nich władzy politycznej. Władzy, która daje duże możliwości zrobienia czegoś dobrego, i jeszcze większe - zrobienia czegoś złego...

Jest jakaś pozytywna nowina w tym okresie zamętu i powodzi. Otóż, według szwajcarskiego instytutu badającego poziom konkurencyjności gospodarek poszczególnych państw okazuje się, że Polska awansowała o 12 pozycji w górę. W tegorocznym rankingu zajęła ona 32 miejsce. Palmę pierwszeństwa utraciły (to chyba nie jedyny taki ranking, który to potwierdza) Stany Zjednoczone, które przewodziły liście prze ostatnich 16 lat.

Cóż, jak już raz się zabrnie w socjalistyczne g...., trudno z niego wyjść. Unia Europejska jest tego najlepszym przykładem. Właśnie tamtejsi specjaliści od rozwiązywania "problemów społecznych" ogłosili nową strategię. Do niedawna była tzw. strategia lizbońska, względnie rozsądna propozycja, która nigdy nie została zrealizowana. Mamy za to traktat lizboński i kartę praw podstawowych, które stanowić mogą idealny fundament do tworzenia socjalistycznego superpaństwa. A więc ta nowa strategia obliczona jest - podobnie jak lizbońska - na 10 lat.

Pan Stanisław Michalkiewicz wspaniale wyjaśnił kiedyś, na czym polega różnica między własnością państwową a własnością prywatną. Otóż, w warunkach własności państwowej wszyscy chcą podejmować decyzje, jednak nikt nie ponosi odpowiedzialności, zaś w warunkach własności prywatnej, ten który podejmuje decyzję, ponosi także odpowiedzialność. Urzędnik to funkcjonariusz poruszający się w sferze własności państwowej. Dopóki podejmuje decyzje dotyczące tej sfery - to pół biedy.