Urzędnik, zwłaszcza z ministerstwa finansów, to specyficzna persona. Znajomy opowiadał mi kiedyś jak jeden z wiceministrów powiedział mu (znali się z lat szkolnych), że jego nie interesuje to, jak żyje się ludziom, a jedynie to, co zrobić, by do budżetu państwa spłynęło jak najwięcej kasy.
Cóż, to się nazywa chyba właśnie profesjonalizmem. Człek zna swą powinność i bez uczuć wyższych stara się wypełnić ją jak najlepiej potrafi. Profesjonalne wyciskanie obywatela, niczym cytryny. Tak skonstruować system, aby nawet grosik, który mógłby zasilić kasę rządu, nie umknął gdzieś boczkiem.
