Historia

Wszyscy wiemy, iż Mędrcy ofiarowali Dzieciątku mirrę, kadzidło i złoto. Mirrę - jako Temu, Który miał ponieść śmierć, by zbawić ludzkość. Kadzidło – Bogu wcielonemu. Złoto – Władcy. Z tych rodzajów darów wyprowadzono wniosek (czy też potwierdzono inne przekazy), że Mędrców był trzech. W roku 2002 media doniosły o rzeczy nieoczekiwanej: w Klasztorze św. Pawła na Świętej Górze Athos przechowywane są od stuleci Relikwie Darów złożonych Jezusowi Chrystusowi w Betlejem. Przekazała je tam chrześcijańska żona i matka sułtanów z zasobów dawnego skarbu cesarzy Bizancjum zawłaszczonego przez Turków.

W mediach pojawiła się seria doniesień, że na wiadomość o zamiarach upamiętnienia Obozu Dziecięcego w Łodzi (właściwie w Litzmannstadt) przez ekspozycję pamiątek zaczęli do organizatorów zgłaszać się posiadacze listów pisanych przez uwięzione tam polskie dzieci przez Niemców w upodlających warunkach. Każdy z tych listów to dramatyczne świadectwo zbrodni. Pojawiła się inicjatywa budowy muzeum albo przynajmniej – Izby Pamięci. Najbardziej oczywistym miejscem byłby Park im. Szarych Szeregów, w okolicy Pomnika Pękniętego Serca. Nie zdążyłem tego zamiaru zrealizować.

Od Bitwy Warszawskiej minęło 101 lat, a nadal nie dokonaliśmy należytego upamiętnienia Wydarzenia, które ocaliło naszą niepodległość oraz przyszłość Europy. Nadal największym pomnikiem w Warszawie jest Pomnik Stalina, czyli (wg pełnej nazwy wyrytej na jego frontonie) Pałac Kultury i Nauki im. Józefa Stalina. Taką nazwę ustalili jego sowieccy ofiarodawcy, a posłusznie i wiernopoddańczo przyklasnęły temu (z należytym entuzjazmem) ich PZPRowskie kreatury.

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

19 sierpnia 2021