Gość

W porze świąt ludzie biznesu są rutynowo poddawani ostrej krytyce za chciwość i za to, że zbyt mało robią dla społeczeństwa. Mówi się o nich, że są samolubni podczas gdy powinni się troszczyć o innych. Jednak moje doświadczenie duszpasterskie pokazało, że jest to nieprawda. Przez kilka lat prowadziłem seminaria dla przedsiębiorców (niektórzy spośród nich prowadzą największe firmy w Stanach Zjednoczonych), aby pomóc im pojednać wiarę z życiem biznesowym. To, czego się dowiedziałem o tych ludziach zadaje kłam stereotypowi.

Kiedy Komisja Europejska ogłosiła, że polskie stocznie mają zostać sprywatyzowane albo zlikwidowane stało się jasnym, że właśnie wydany został wyrok śmierci na polski przemysł stoczniowy. Logicznym bowiem był wniosek, że przy takim ultimatum nie znajdzie się żaden inwestor, który zechce się bawić w podpisywanie umów z rządem i związkami zawodowymi, skoro będzie miał możliwość wykupić polską konkurencję za bezcen i bez zobowiązań.

Szanowni Państwo!

3 grudnia Sejm podjął uchwałę w sprawie wolności wyznania i promocji wartości będących wspólnym dziedzictwem narodów Europy. Uchwała krytycznie ocenia wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu z 3 listopada w sprawie krzyża w publicznej szkole oraz apeluje do parlamentów państwa Rady Europy o podjęcie „krytycznej refleksji”. Przeciwko uchwale głosowało 40 posłów (4 z PO, 31 z Lewicy, 3 – z SDPl i 2 niezrzeszonych), zaś 5 się wstrzymało.