Nasi wielcy stratedzy – w porządku historycznym – 1 - Jan Olszewski i Jan Parys

Dziś widać wyraźnie, jak ważna była deklaracja rządu Olszewskiego o konieczności przystąpienia Polski do głównych instytucji Zachodu: militarnego paktu obronnego – NATO i gospodarczego, czyli Wspólnot Europejskich (w skrócie EWG, bo wtedy jeszcze Unia nie istniała). Przystąpiliśmy też do Rady Europy – dość „luźnego” stowarzyszenia skupiającego kraje Europy, które deklarowały wolę respektowania zasad demokracji i praworządności. Wtedy też podjęte zostały starania o przyjęcie do gospodarczego stowarzyszenia państw Europy zorganizowanego w 1960 pod przywództwem W.Brytanii - EFTA (European Free Trade Association) – tzw. Strefy Wolnego Handlu. Przystąpiliśmy w grudniu 1992. Dzięki temu już w 1992 współuczestniczyliśmy w inicjatywie tworzenia Europejskiego Obszaru Gospodarczego w wyniku porozumienia zawartego przez EWG z EFTA.

Ogromnie ważna była też jego interwencja w sprawie zapisów Układu z Rosją – zwłaszcza ustalenie, że wojska sowieckie (rosyjskie) wycofają się z Polski BEZWARUNKOWO. Do ostatniej chwili sprzeciwiał się tym inicjatywom Lech Wałęsa – zarówno w sprawie umowy z Rosją jak i w sprawie stowarzyszenia z EWG i NATO. Wymyślał jakieś dziwaczne twory w rodzaju „EWG-bis” i „NATO-bis”.

Jan Parys miał zasługi dla zapoczątkowania procesu „czyszczenia” dowództwa Armii Polskiej z absolwentów sowieckiej akademii wojskowej w Moskwie. Skierował pierwszych młodych oficerów WP na studia w West Point w USA. On też był inicjatorem starań o przystąpienie Polski do NATO. Jego zwarcie z postPRLowskimi generałami spowodowało konflikt z Prezydentem RP (L. Wałęsą) i w konsekwencji – dymisję z rządu.

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

28 lutego 2022