Było kilka wyznaczników tej wyjątkowości:
1. To tu, w ulotce podpisanej przez A Słowika i J Kropiwnickiego 13.12.1981 określono poraz pierwszy w Polsce stan wojenny jako WOJNĘ Z NARODEM
2. w Łodzi zrealizowano w pełni uchwałę krajowych władz NSZZ „Solidarność” o proklamowaniu strajku generalnego w przypadku prowadzenia „stanu wyjątkowego” i jego rygorów.
3. tylko tu akcja protestacyjna została proklamowana przez wybranych demokratyczne przywódców NSZZ „Solidarność” w regionie Ziemi Łódzkiej.
4. tylko w Łodzi odbył się wielogodzinny wiec przed budynkiem władz „Solidarnoci”
5. pierwszymi członkami władz krajowych NSZZ „Solidarność” skazanymi w stanie wojennym byli łodzianie: Andrzej Słowik (członek Prezydium Komisji Krajowej) i Jerzy Kropiwnicki (członek Komisji Krajowej). Był to pierwszy w kraju proces organizatorów sprzeciwu wobec stanu wojennego.
6. Tylko w Łodzi odbył się okupacyjny strajk studentów. Strajkowali studenci Wydz. Prawa i Adm. Uniwersytetu Łódzkiego
7. trochę straszne – trochę śmieszne: ZOMO po wkroczeniu do gmachu Rektoratu UŁ spałowało członków Egzekutywy partyjnej. Jeden z jej członków został na komisariacie okradziony, a wszystkich poinformowano, że „dziś towarzysze partyjni pozostali w domach” (i nie mają nic do gadania).
Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/
15 grudnia 2021
