Mit Lecha Wałęsy

Parę słów, z okazji noszenia LW w "złotej klatce", w 70. rocznicę urodzin.

Nie wiem, po raz który dotykam tej ważnej historycznej Postaci naszych narodowych przemian. Nie mam zamiaru poszukiwać w archiwach swojej pisaniny - wpisów na temat: chłopa, robotnika, konfidenta, prezydenta RP, ofiary na zawołanie byłych promotorów...

Wspomnę przy tym Grupę Roboczą Komisji Krajowej NSZZ „S” i umiejętne sterowanie prywatną nienawiścią LW do przywódców GR przez tych, którzy tego prostego człowieka wynajęli do kolejnego przetasowania Chamów i Żydów. Geremek tu wiódł przywództwo. O tym też można przeczytać w moich publikacjach.

Ktoś napisał, że jeśli chcemy wylać na LW kubeł pomyj, to wylejemy je też na siebie, bo LW to nasz wspólny Mit. I tutaj wtrącę swoje trzy gorsze.

Lech Wałęsa nie jest moim Mitem od czasu, kiedy dowiedziałem się, że za LW, krok w krok chodzi p. Geremek. Jak na własne uszy i oczy (hala sportowa w Łodzi chyba ŁKS, ca 1988?) usłyszałem i zobaczyłem, zoologiczną nienawiść do Andrzeja Słowika – niekwestionowanego lidera podziemnej Solidarności, któremu zawdzięczamy status więźnia politycznego w komunizmie. Jako młody solidarnościowiec (przed odejściem do energetyków) brałem udział w naradach GR. Nikt nigdy nie wypowiedział złego słowa o LW. Wszyscy pełni troski, chcieli Go odzyskać dla Polskiej Sprawy. Geremki, wiedząc o tym, uprzedzali prostego człowieka do ludzi służących Sprawie i jemu samemu.

Dość o tym. Lech Wałęsa podobnie do Kaczyńskich zdradził układ różowo-czerwonych. Kaczyńscy z politycznego wyrachowania. Prosty LW ze strachu. Tu różnica. Kaczyńscy to politycy. LW konfident. Pierwsi podlegają likwidacji od zaraz, drugi na końcu. Zostawiony, bo marionetka. Marionetka ta działa pozytywnie dla idei kolaboracji jako narodowego instynktu przetrwania. To tu tkwi źródło inspiracji i siły trwania rozpanoszonych po naszym ukochanym kraju różnego rodzaju maniutkomanii...

witold k

30 października 2013