Zwiastuny katastrofy

Zjednoczona Prawica wykazała się długim okresem trwałości. Zwykle w koalicjach centro-prawicowych tak dobrze nie bywało. Koalicja tworzona jako podstawa rządu Jana Olszewskiego rozpadła się zanim powstała. Odeszła KPN. Nie rokowały rozmowy z Kongresem Liberalno-Demokratycznym. Wrzało wewnątrz PC – w końcu tu się je udało opanować. Pęknięcie nastąpiło już po upadku rządu Olszewskiego. Rokowania nad następnym rządem prawicowo-centrowym pod auspicjami NSZZ „Solidarność” owocowały wycofaniem się z porozumienia przez KPN i PC jeszcze przed wyborami. Z konieczności powstał rząd koalicyjny z UW. Ale ta koalicja też nie dotrwała do końca kadencji. Pękało i w AWS i w UW. Zanim kadencja Sejmu i rządu się skończyła na gruzach AWS i UW powstała Platforma Obywatelska oraz Prawo i Sprawiedliwość. Efektem była klęska wyborcza AWS i UW, a w NSZZ „Solidarność” zakorzeniła się głęboka niechęć do inicjatyw politycznych sensu stricte. Nie będę tu przedstawiał całej historii łączeń i rozpadów. Ze smutkiem stwierdzam, że wedle wszelkich znaków mamy do czynienia z kruszeniem Zjednoczonej Prawicy (rozpada się też PO – ale o tym przy innej okazji). Porozumienie J.G. rozpada się wewnątrz, ale też widać coraz silniejsze rysy na styku z PiSem. Nie wiadomo, czy przed końcem tej kadencji jedna część „przylgnie” do PiSu, a druga (większa) zapewne stanie się Parlamentarnym Klubem partii Hołowni. Zagadkę stanowi zachowanie ugrupowania p. min. Ziobro. Trudno ocenić, czy szykuje się do wyjścia, czy chce większego udziału we władzy. Kiedyś wyraziło ponoć chęć wejścia do PiS. Zbigniew Ziobro kiedyś był kreowany na następcę Prezesa. Wykazał zbyt wiele niecierpliwości. A dziś? A może chce samodzielnego startu w koalicji z Koalicją? Będzie ciekawie. Coraz bardziej ciekawie. A jednak żal…

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

16 lutego 2021