O ilości, wieku i imionach Mędrców

Ewangelia nie mówi, ilu było Mędrców odwiedzających Dzieciątko Jezus. W przekazach zawartych w Apokryfach i pobożnych legendach pojawiają się różne liczby – od 24 do 3. I ta ostatnia liczba została niemal powszechnie przyjęta wskutek „logicznego ustalenia”, że skoro złożyli trzy wymienione w Piśmie Świętym dary – mirrę, kadzidło i złoto – to Mędrców było trzech. Jest tu jednak pewien problem: oto w jednym z monasterów na Świętej Górze Athos przechowywane jest kilkanaście Relikwii Darów, przeniesionych tam przez chrześcijańską sułtankę ze skarbca Osmanów w Konstantynopolu, skarbca przejętego przez nich po zdobyciu stolicy Cesarstwa Bizancjum. Jest to szczególnego rodzaju 28 wisiorków ze złota, w których osadzone są grudki mirry i kadzidła. Specjaliści ocenili, że jest to „perska robota” i że wytworzono je w I w. AD. To oczywiście nie wyklucza, ż Mędrców mogło być trzech. Legenda nie zatrzymała się na liczbie. Zdecydowała, że każdy z nich pochodził nie tylko z innego kraju, ale i z innego kontynentu (i konsekwentnie – reprezentowali różne rasy): Afryki (czarnej karnacji), Azji (żółtej) i Europy (białej) – czyli z różnych części całego znanego nam wówczas świata i różnych wielkich ras ludzkości. Zdecydowano także, że byli w różnym wieku: jeden miał być starcem, drugi mężczyzną w sile wieku, a trzeci – młodzieńcem. W efekcie pobożne legendy nadały Hołdowi Mędrców wymiar absolutny, uniwersalny. Oto przedstawiciele ówczesnych wykształconych i zasobnych elit, pochodzący z „wszystkich kontynentów całej ziemi”, reprezentujący różne rasy ludzkie oraz różne generacje ludzi, złożyli pokłon i uznali boskość Dziecięcia narodzonego w Betlejem. A jednocześnie swymi darami potwierdzili jego tożsamość: jako króla – złotem, jako Boga – kadzidłem i jako męczennika – mirrą. Pobożne przekazy „nadały” im imiona Kacpra (Gaspara), Melchiora i Baltazara. Imiona też są symboliczne, a o ich znaczenie toczą się spory. Przeważa jednak opinia, że Kacper-Gaspar pochodzi od perskiego „gizbar” oznacza stróża skarbu. Melchior miałby być zbitką dwóch słów w j.hebrajskim: melec (król) i or (światło), a w sumie ma znaczyć „Mój król jest moim światłem”. Baltazar to ma być imię pochodzenia babilońskiego i miało oznaczać „Niech Bóg chroni Króla”. Pisząc kredą słynne obrosłe wielowiekową tradycją K+M+B warto pamiętać o symbolicznym znaczeniu imion Kacpra, Melchiora i Baltazara.

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

3 stycznia 2021