Konferencja w Teheranie

Konferencja odbywała się od 28.listopada do 1.grudnia 1943. Uczestniczyli w niej członkowie tzw. Wielkiej Trójki: Prezydent USA Franklin D. Roosevelt, Premier Wlk. Brytanii Winston Churchill i dyktator ZSSR Józef Stalin. Na tym spotkaniu m.in. ustalono, na wniosek Stalina, że granicę m. Polską a Związkiem Sowieckim na tzw. „linii Curzona”. Była to również linia bardzo zbliżona do granicy m. III Rzeszą a ZSSR, ustalonej między zaborcami naszego kraju w 1939 r. Zapis przyjętego protokołu brzmiał: „Przyjęto w zasadzie, że siedziba państwa i narodu polskiego winna się znaleźć między tak zwaną linią Curzona a linia rzeki Odry, z włączeniem w skład Polski Prus Wschodnich i prowincji opolskiej. Jednakże ostatecznie wytyczenie granic wymaga dokładnych studiów i w niektórych regionach ewentualnego przesiedlenia ludności”. Ustalenia dokonano bez konsultowania, a nawet powiadomienia Rządu RP, najwierniejszego koalicjanta mocarstw zachodnich. Zlekceważono postulat, by przywrócona została granica polsko-sowiecka zapisana w Traktacie Ryskim z 1921 r i formalnie nadal obowiązującym. Wątpliwości Churchilla przełamał Roosevelt. Warto przypomnieć, że na czas Konferencji postanowił przyjąć gościnę w Ambasadzie ZSSR, odrzucając zaproszenie Premiera Wlk. Brytanii. Warto przypomnieć, że FD Roosevelt ma ulicę swego imienia w Łodzi. Radni PO i Lewicy kilkakroć odrzucali wnioski o zmianę jej patrona – choćby na innego Prezydenta USA: Thomasa W. Wilsona, wielce zasłużonego dla naszej niepodległości po I wojnie światowej.

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

27 listopada 2020