Gość

Pan profesor Jerzy Żyżyński, zaszczycając mnie artykułem polemicznym, zaapelował o „odrobinę skromności” i „wielką ostrożność” w wypowiadaniu się w sprawach, „na których się nie znam”. Na początek wytknął mi nazwanie Johna Meynarda Keynesa „baronem”, przypisując mi intencję ironiczną i utrzymując, że ten brytyjski ekonomista był „lordem”. Wyjaśniam więc z całą skromnością, na jaką w tej sprawie mogę się zdobyć, że tytuł „lorda” nie jest samodzielny.

Wicepremiera Pawlak chce anulować opcje walutowe bądź w inny sposób zrekompensować straty tym którzy dobrowolnie w opcje zainwestowali. Wiele bardziej zyskałby wicepremier i rząd na popularności gdyby anulował i zwrócić obywatelom pobrany w ostatnich latach podatek dochodowy od zysków kapitałowych. Podobnie jak z chęci zysku firmy inwestowały w opcje walutowe tak obywatele inwestowali w dobrej wierze i dla zysku i w akcje spółek giełdowych oraz fundusze.

No - nareszcie doczekaliśmy zdemaskowania winowajcy wszechświatowego kryzysu, dzięki temu, że zajęli się nim tzw. „maleńcy uczeni”, których największą wylęgarnią jest u nas „Gazeta Wyborcza”, jeśli oczywiście nie liczyć wyższych uczelni, gdzie królują uczeni, co to znali jeszcze samego Józefa Stalina, jak np. sławna pani filozofowa.

Wzruszyła mnie troska z jaką New York Times podszedł dziś do problemu deprecjacji polskiej waluty stwierdzając, że w Europie Środkowej powstaje nowa linia podziału, która tym razem ma charakter gospodarczy, a nie polityczny: dzieli państwa na te, które mają już euro i na te, które go jeszcze nie mają. Zdaniem NYT reperkusje tego nowego podziału „już są bolesne, a potencjalnie mogą być katastrofalne”.