Oficerów w Katyniu zabili Niemcy, Rosjanie czy Polacy

z naszego archiwum

Nie wiem, jak tam za sznureczki będą pociągane marionetki w spr. upadku demokracji w Polsce. Wyrodne dzieci III RP oczekują na pomoc bratnich demokratów, zachodnich loży, a tych szefostwo będzie stawiało do boju jak Stalin Żydów - polityków i żołnierzy NKWD w Katyniu.

Te kilka akapitów to rozwinięcie myśli, co by było, gdyby oficerowie w obozach internowania postąpili po żołniersku – nie dali się rozstrzelać. Czy to było polityczne czy romantyczne? Polski romantyzm jest twórczy czy wręcz przeciwnie?

Myślę, że nie trzeba odpowiadać na pytanie, kto zabił polskich oficerów. Trzeba natomiast pokazać, pilnie przywołać tamtą państwową amnezję, naiwność, partyjniactwo. Powiem tak: Choć na wystawieniu polskiemu państwu weksla – jakim według mnie było świadome poddanie się ludobójstwu polskiej armii wielu {w tym Andrzej Wajda), wykorzystało ową postawę do wybielania swojej kolaboracyjnej postawy - to w istocie mamy do czynienia z aktem oskarżenia Państwa.

Dziś, kiedy tzw. totalna opozycja nawet nie zająknie się polskim interesem, zwołując obcych do rozprawiania się z kolegami ministrami, sprowadza nas w czas upadku II RP.

To, co robi dziś polskie państwo, powinno było być zrobione w 1989 roku. Tak, to jest powtórka z tego, co robili komuniści przed powołaniem PRL – bez ludobójstwa, politycznych mordów, bo to nie ta ekipa i nie ten czas. O skuteczność tamtej akcji dowodzą fakty w postaci braku jakiejkolwiek spolegliwości dygnitarzy - dzieci stalinowców i żydokomuny – w Magdalence ponownie się umówili.

Czy można było inaczej? Tak! Można było i można jeszcze. Dlaczego się dzieje, jak się dzieje? Bo spiskowcy się pokłócili. Czas podobny do tego wskazanego w tytule. Też państwo zapomniało o obywatelach, urzędnikach, pracownikach - nie ma czasu na głupoty.

Wtedy polski żołnierz postanowił pokazać - jakie z tego będą konsekwencje, które w przyszłości mogą pełnić rolę przestrogi. Zostali z narodem. Profesorowie, urzędniczy to nie żołnierze nie mieli osobistej broni ani obowiązku oddania życia za Ojczyznę w walce.

Tak oto polski romantyzm stał się testamentem i nauką na przyszłość. Dziś polskie państwo, tak czy inaczej, ma się odbudować i wziąć z tego, co zostawił nam: nasz patriotyzm i poświęcenie.

witold k