Tylko się „nie pomyl”, bezpieka czuwa

Może nie byłoby już dalej sensu dywagować na temat przypadku linii lotniczych OLT Express oraz Amber Gold gdyby nie wywiad jaki przeczytałem właśnie w ekonomicznym dodatku do piątkowej „Rzeczpospolitej z 10 sierpnia 2012 roku.

Jest to rozmowa z prezesem innej firmy lotniczej, Eurolot, panem Mariuszem Dąbrowskim. Pan prezes odpowiada w niej na kilka pytań, w tym również na te, związane z bankructwem OLT Express.

Na pytanie, jak Eurolot przyjął fakt przejmowania przez konkurencyjną firmę Marcina Plichty pasażerów, Mariusz Dąbrowski odpowiada (wytłuszczenia pochodzą od red. PROKAPA): „Nieuczciwe byłoby powiedzieć, że tego nie odczuliśmy (…). Trochę nieprzespanych nocy kosztowało nas wymyślenie jak wyjść z tej sytuacji. I nie chodzi o to, że zaproponowali cenę 99 zł za najtańsze bilety, bo nawet teraz kiedy OLT już nie ma, zdecydowaliśmy się na jej utrzymanie ale przytłoczyli nas reklamą”. I dalej: „(…) cały czas miałem świadomość, że w przypadku OLT „coś” musi nie wyjść. Albo że skończą się im pieniądze, albo że zostaną zmuszeni do podniesienia cen, więc na moment „schowaliśmy się”. Gdyby Eurolot porwał się na konkurowanie z OLT na rynku reklamowym, to byłby dla nas koniec. Wprawdzie planowaliśmy na sierpień i wrzesień dużą akcję promocyjną, ale teraz te pieniądze wydamy w inny sposób”.

W dalszej części wywiadu dziennikarz pyta pana prezesa, co oznacza dla firmy, której szefuje fakt planowanego wyzbycia się przez PLL LOT 30 procent akcji Eurolotu. A pan prezes odpowiada: „Zgodnie z intencją właściciela czyli Skarbu Państwa, Eurolot ma być w przyszłości spółką prywatną. Chciałbym więc aby tak się stało”.

Na koniec prezes Dąbrowski mówi o tym, co nauczył go kwartał konkurowania z OLT Express: „Podtrzymał mnie w przekonaniu, że ważne są pokora i spokój, że nie wolno rzucać się na każdy nowy cel, bo z trasami można trafić ale i można się bardzo pomylić” – stwierdza prezes Eurolotu.

Właściwie każdy mógłby z tej rozmowy sam wyciągnąć wnioski. Co do mnie, przyznam, że nawet nie wiedziałem, że konkurencyjny wobec OLT Express Eurolot jest firmą państwową, powiązaną z PLL LOT. A kim jest pan prezes Dąbrowski. Otóż jak podaje w metryczce „Rzeczpospolita” jest od 2002 roku dyrektorem departamentu restrukturyzacji w ministerstwie skarbu, przebywającym obecnie na urlopie bezpłatnym w związku z oddelegowaniem do zarządu Eurolotu.

Kilka dni temu prezes Amber Gold i OLT Express ogłosił, że jego spółki są niszczone przez Komisję Nadzoru Finansowego oraz Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Czy tak było naprawdę zapewne nigdy się o tym nie dowiemy. To, że sprawa jest w prokuraturze oznacza tylko tyle, że pewnie już z niej nie wyjdzie. Takie są niestety realia naszego wymiaru sprawiedliwości. Jeśli pan Plichta ma jednak rację, to fragmenty wywiadu, który przytoczyłem powyżej mogłyby tę tezę jedynie potwierdzać. Zwroty prezesa Dąbrowskiego „Trochę nieprzespanych nocy kosztowało nas wymyślenie jak wyjść z tej sytuacji” oraz „cały czas miałem świadomość, że w przypadku OLT „coś” musi nie wyjść” to jakby podanie odpowiedzi na tacy. No cóż, myślano, myślano i wymyślono. Nie wiem czy akurat operację „Ikar” czy jakąś inną, ale coś tam chyba wymyślono… Pan prezes mówi dalej, że zamiast podjąć równą walkę z konkurencją “przyczaił się” … i czekał. Widać, tych parę “nieprzespanych nocy” jednak się opłaciło. I gdy już operację przeprowadzono, skutecznie, jak się okazuje, Eurolot natychmiast z przyczajki wkroczył do akcji, by „zabezpieczyć” zdezorientowanych pasażerów. I – co ciekawe – utrzymał nawet ceny biletów na poziomie jaki obowiązywał w OLT Express. A przecież jednym z argumentów w atakach na OLT było zarzucanie firmie, że niemożliwością jest, aby bilety lotnicze mogły być tak tanie! Co dalej? Dalej można już sobie spokojnie firmę prywatyzować, a środki finansowe, które miały iść rzekomo na wielką akcję promocyjną Eurolotu (choć wcześniej pan prezes przyznał, że konkurencja na reklamy z OLT to byłoby samobójstwo), można ulokować w inny sposób…

Pan Plichta, choć z niejednego pieca chleb jadł, okazał się jednak naiwniakiem. Podlizywał się gdzie tylko mógł. A to syna premiera Tuska opłacał, a to wajdową wazelinę o Wałęsie zasponsorował, a to udzielał się społecznie na niwie samorządowej Gdańska czym zaskarbił sobie sympatię i wdzięczność prezydenta Adamowicza… Jednak, jak przyszło co do czego, to to całe “udzielanie się” okazało się jedynie niewiele znaczącym ornamentem.

Póki co, w branży przewozów lotniczych na razie sytuacja się uporządkowała. Również banki pozbyły się konkurenta w postaci „parabanku”. Uff, można odetchnąć z ulgą, do czasu aż przyjdzie nowy rozkaz do szykowania jakiejś kolejnej operacji „Ikar” czy czegoś w tym rodzaju…

A wszyscy ci, którzy w III RP planują jakieś poważne biznesy na dużą skalę, bez uzgodnienia tego wcześniej z jakąś bezpieczniacką watahą powinni wziąć sobie do serca ostatnie słowa prezesa Mariusza Dąbrowskiego jakie padają w cytowanym wyżej wywiadzie: „nie wolno rzucać się na każdy nowy cel, bo z trasami można trafić ale i można się bardzo pomylić”…

Paweł Sztąberek: www.prokapitalizm.pl

P.S. Na stronie internetowej OLT Express przeczytać można coś w rodzaju listu pożegnalnego firmy skierowanego do klientów. Oto jego treść: