z naszego archiwum
Wstałam z łóżka rano na dworze coś szaro
Ludzie z parasolami biegną grupami
Nic z uśmiechu na ich przykrych twarzach
Udają, że w życiu swym są wielce zabiegani
Mogliby zachwycić się nad lotem ptaka
Nad pieseczkiem, kotkiem, który gdzieś zapłakał
Który ogonem swym macha, ogonem swym macha
Przyznam wam się szczerze mediom już nie wierzę
W szkołach wiedza sporna, chora znów reforma
Młodzież studia szerzy pewnie mocno wierzy
Że pracę zobaczy, a tymczasem ważne pięć lat życia gdzieś przepłaci
Traci
