Jak Pan Bóg stworzył mamę

Jak mamę stworzył Pan Bóg
( z książki pt. „Mądrość serca””)

Dobry Bóg zdecydował, że stworzy mamę.
Męczył się z tym od sześciu dni, kiedy pojawił się anioł i zapytał: „To na nią tracisz tak dużo czasu, tak?”.
Bóg rzekł: „Owszem, ale czy przeczytałeś dokładnie moją instrukcję? Widzisz, chcę, aby mama nadawała się do mycia i prania, lecz nie może być z plastiku ... . Powinna składać się ze stu osiemdziesięciu części, z których każda musi być wymienialna, żywić się kawą i resztkami jedzenia z poprzedniego dnia, umieć pocałować w taki sposób, by wyleczyć wszystko, od bolącej, skaleczonej nogi, aż po złamane serce ... no i musi mieć do pracy sześć par rąk".
Anioł zdziwił się.
„Tak” – mówił dalej Pan Bóg – „Ale cała trudność nie polega na rękach. Najbardziej skomplikowane są trzy pary oczu, które każda matka musi posiadać”.
„Tak dużo?”
Bóg przytaknął: „Jedna para, by widzieć wszystko przez zamknięte drzwi. Druga para ma być umieszczona z tyłu głowy, aby mogła widzieć to, czego nie powinna oglądać, ale o czym koniecznie musi wiedzieć. I jeszcze jedna para oczu, aby po kryjomu przesłać synowi spojrzenie, jakby mówiła: Rozumiem wszystko i kocham cię”.
„Panie” – rzekł anioł – „połóż się spać. Jutro też jest dzień”.
„Nie mogę” – odparł Bóg – „ A zresztą już prawie skończyłem. Udało mi się osiągnąć to, że sama zdrowieje, jeśli jest chora, ... .”
Anioł powoli obszedł ze wszystkich stron model matki, przyglądając się mu uważnie, potem westchnął: „Jest zbyt delikatna”.
„ Ale za to odporna – rzekł Pan – „zupełnie nie masz pojęcia o tym, co potrafi osiągnąć lub wytrzymać taka jedna mama”.
Anioł podszedł do modelu matki i przesunął palcem po jego policzku. „Tutaj coś przecieka” – stwierdził.
„Nic tu nie przecieka” – uciął krótko Pan. „To łza".
"Do czego ona służy?”
"Wyraża radość, smutek, rozczarowanie, ból, samotność i dumę.”.
„Jesteś genialny!” – zawołał anioł.
„Prawdę mówiąc, to nie ja umieściłem tutaj tę łzę” – westchnął Bóg.