Abból a fából vágjátok az én keresztem, amit akkor ültettek amikor születtem. -
Zbuduj mi krzyż z tego drzewa, posadzonego gdy się narodziłem.
Abból a fából legyen majd az én koporsóm, amelynek árnyéka alatt írták meg a sorsom. -
Zbuduj mi trumnę z tego drzewa, w cieniu którego zapisało się moje przeznaczenie.
Gallyaiból rakjatok egy olyan nagy tüzet, Ami még egyszer táplálja kihűlő szívemet. -
Wznieć ogień z patyków tego drzewa. On ogrzeje serce moje chłodne.
Földbe' nyugvó gyökeréből faragjatok pipát, Szabad lelkem az égbe szálljon mint a füstkarikák. -
Jego korzenie dobre są na fajkę, moja wolna dusza ulatuje do nieba niczym okręgi z dymu.
Sudár ágai jók lesznek vaskaszák nyelének, Mely arat, de fegyver is a Magyar kezének, -
Te gałęzie pasują na trzon kosy, a to też broń w dłoniach węgra.
Fának apró forgácsát vessétek a szélnek... Viszik messze majd hírünket ahol földet érnek. -
Rzuć wióry na wiatr, zaniesie je daleko... a one ogłoszą naszą chwałę tam gdzie wylądują.
Egy árva szűz rügyéből új élet sarjadjon, Ne hagyjátok soha, soha, hogy nemzetetek kihaljon, -
Z samotnego pączka na nim, nowe życie się zaczyna. Nigdy, przenigdy naród nasz nie wymrze.
Legszebbik részéből végül bölcsőt készítsetek, Hogy szebb jövőről álmodjon minden magyar gyermek. -
Z najpiękniejszej części drzewa, zbuduj ładną kołyskę. Wtedy wszystkie węgierskie dzieci będą mogły śnić o lepszej przyszłości.
- Zaloguj się lub Zarejestruj by móc dodać komentarz