Zmarła Maria Lubera (1949-2021) wspaniała kobieta, wielka patriotka

W latach 1976-1981 była Sekretarzem Klubu Inteligencji Katolickiej w Łodzi. W r. 1980 była założycielką i szefową tymczasowego zarządu NSZZ „S” w Instytucie Ekonometrii UŁ.

W okresie PRL działała w opozycji demokratycznej. W marcu 1968 wzięła udział w strajku okupacyjnym na Uniwersytecie Łódzkim. Działała w Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCziO).

W latach 80. włączyła się w pomoc socjalną dla osób poszkodowanych w okresie stanu wojennego. Współredagowała opozycyjne pismo „Arka”, pisała również analizy dla Ośrodka Badań Społecznych i Zawodowych Grupy Roboczej Komisji Krajowej „Solidarności”. Współkierowała działalnością konspiracyjną NSZZ „Solidarność” w Tymczasowej Komisji Zakładowej na Uniwersytecie Łódzkim

Informacje w BIP IPN

„W związku ze śledztwem w sprawie druku i kolportażu wydawnictw o treściach antyustrojowych, prowadzonym przeciwko bratu, przesłuchiwano M. Luberę oraz dwukrotnie dokonano przeszukania jej mieszkania. […]

W materiałach dot. brata znajdują się informacje o rozpracowywaniu Marii Lubery przez Wydz. IV KWMO Łódź w związku z działalnością w Klubie Inteligencji Katolickiej w Łodzi. Brak bliższych danych.[…]

Kontrolowana z powodu działalności w Klubie Inteligencji Katolickiej, NSZZ „Solidarność” na UŁ, oraz w Duszpasterstwie Akademickim „Węzeł”. Podejrzana o możliwość zorganizowania przerzutu materiałów religijnych do ZSRR w trakcie stażu naukowego w Wilnie i wspieranie katolików w Litewskiej SRR. Kontrolowana przez organy bezpieczeństwa wewnętrznego ZSRR. W kraju inwigilowano zakres kontaktów i działalności opozycyjnej.[…]

Zastrzeżenia wyjazdów do wszystkich krajów świata (WKŚ) z dn. 11.12.1984 nr Z-1447/84 wniesione 30.11.1984 przez Wydz. III-1 na okres 01.12.1984-01.12.1986 ze względu na negatywny stosunek do ówczesnej rzeczywistości społeczno-politycznej i działalność w nielegalnych strukturach. 11.02.1985 anulowano ważność paszportu i odmówiono możliwości wyjazdu służbowego do NRD.”[…]

Była moją bliską współpracownicą w okresie rządów J. Olszewskiego i H Suchockiej. Od 1 lutego do 20 lipca 1992 była sekretarzem stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, gdzie pełniła funkcję Pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych. W latach 1992–1995 była podsekretarzem stanu w Centralnym Urzędzie Planowania, gdzie m.in. kierowała „Komisją Ludnościową”. Z tego tytułu przygotowywała „Stanowisko Polski na Konferencję Ludnościową ONZ w Kairze. Była Wiceprzewodniczącą (de facto szefową) Delegacji Polskiej na Konferencję Ludnościową ONZ w Kairze w 1994 r. (Przewodniczącym był p. Włodzimierz Cimoszewicz wówczas wicepremier w rządzie Waldemara Pawlaka – ale na Konferencji pojawił się na krótko, tylko dla wygłoszenia przemówienia). Była członkiem Delegacji Polskiej na Konferencję ONZ ws Kobiet w 1995 w Pekinie

Była bardzo aktywna w Komitecie Inicjatywy Obywatelskiej na Rzecz Przywrócenia Dnia Wolnego w Święto Trzech Króli. Była Członkiem-Założycielem ZChN oraz Łódzkiego Porozumienia Obywatelskiego. Od 2011 była Prezesem Stowarzyszenia „Klub Chrześcijańsko-Narodowy” w Łodzi.

W 2008 otrzymała Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarła 29.04.2021 w szpitalu im. Biegańskiego w Łodzi, zarażona Covidem.

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

30 kwietnia 2021