100. lat temu urodził się kolejny, jak dotychczas, ostatni Ojciec Narodu polskiego

Dobrze jest w dniach rozpamiętywania rocznicy urodzin świętego Jana Pawła II zostawić na boku kolejną manifestację rodaków nad osobą i spuścizną Karola Wojtyły – to się dzieje ku satysfakcji i nadziei. Pomijam wyjątkowość osoby i fakt, że od dziecka znajdował pilną opiekę Tego, który Go posłał jak i otaczających ludzi. Zawsze Go rozpoznawali, wiedzieli, czuli, że spotykają kogoś ważnego.

W tym szybkim wpisie chcę pokazać Kościół i jego polskich przywódców, którym zawdzięczamy naszą historię, pozycję, tożsamość. Hierarchowie, duszpasterze: wymadlali mądrość przywódców, kierowali dużą polityką – wpływy w Watykanie, poświęcali swoje życie.

Przykład Wiednia, Konstytucji 3 Maja – masoneria do dziś nie może poradzić sobie z wykolegowaniem jej przez kilku księży. II RP, PRL i Wyszyński z Wojtyłą. Naprawdę: szacunek i bezgraniczna wdzięczność.

witold k

18 maja 2020