Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził

Choć mowa o Judaszu, ani wcześniej ani później Jezus nie kieruje takich słów do nikogo - jednak odnoszą się do każdego z nas, również do mnie.
Skarbnik Jezusa Chrystusa przystąpił chyba jako jedyny z 12 w konkretnym celu. Zresztą zgodnym z interesem Żydów drugiego szeregu: obalić przywództwo Rzymu, poprawić swoją pozycję wobec Sanhedrynu – partyjnej, jak dziś powiemy. wierchuszki.

Iskariota miał mieć posłuch i zaufanie samego Jezusa. Ten pracuś jak żaden inny z Uczniów najwięcej pracował: Jezus wyznaczał miejsce spotkania, a skarbnik resztą się zajmował. Logistyka i księgowość w jednym ręku. Na tym się znał, to robił. Srebrniki miały być wreszcie prywatnym zarobkiem. Przypomnę. Rzucił mini w kierunku chwilowych pracodawców, a ci zabronili schować 13 srebrników do kasy. Były trefne. Judasz nie idzie jak Piotr w rozpacz i uniżoną prośbę o łaskę przebaczenia. On popełnia samobójstwo. Zamyka pewien rozdział. Koniec i kropka. Staje się znakiem rozpoznawczym... Jeśli zechcemy na co dzień o tym pamiętać. Tu mamy Jezusowe rozumienie wolności...

Przypomnę: byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził. Ale się narodził. Był solidny do końca. Tak jak porządnie przygotowywał spotkania Jezusa z ludem, tak solidnie pocałował swego Pana - tak jak to sam ustalił – zaraz po wzięciu zapłaty za robotę. Płatne z góry.

Można powiedzieć: wolę Piotra i w tę stronę iść. Trzeba jednak poddać się woli samego Stwórcy. Nie kombinować. Lepszy gorący niż letni...

witold k

6 kwietnia 2020