Co się z Panem stało, Panie Grzegorzu?

Pan Grzegorz Schetyna ma piękną kartę działalności w Niezależnym Związku Studentów. Był też dobrym ministrem spraw wewnętrznych i administracji i wicepremierem, marszałkiem Sejmu – i zachowywał się bez zarzutu, gdy przez 4 miesiące (od 8.lipca do 7.listopada 2010) wykonywał obowiązki Prezydenta RP. Zawsze sprawiał na mnie wrażenie „państwowca”, polityka, który szanuje Rzeczpospolitą i jej władze, bez względu na to jak się one ukształtowały z woli narodu. I nie słyszałem, żeby kiedykolwiek bojkotował prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, b.działacza wysokiego szczebla w komunistycznej PZPR odpowiedzialnej za podporządkowanie Polski interesom Związku Sowieckiego i za reżim prześladujący tych Polaków, którzy chcieli niepodległości swej ojczyzny.

Bojkotu posiedzenia Zgromadzenia Narodowego przez jego formację nie rozumiem. Chyba, że doszło tam do zdominowania ludzi o rodowodzie solidarnościowym i nzsowskim przez postkomunistów i ich potomków. Ale wtedy jest pytanie – dlaczego „niezłomny i twardy” Grzegorz dał się im zwasalizować. Nie miałem złudzeń co do PSLu, który od korzeni ZSLowskich odrywa się z wielkim trudem (oraz od tych komuszków, których partia skierowała do „robienia w chłopach”). To że nie w pełni ulegli POwskiej histerii oraz swoim postkomunistom i ograniczyli swój protest do zbojkotowania wystąpienia Prezydenta nie stawia ich po dobrej stronie, ale po „mniej złej”. Podobnie jeśli chodzi Nowoczesną, której rodowód i skład budzi jeszcze większe wątpliwości. Źle się dzieje, gdy Przedstawiciele Narodu nie szanują najwyższych władz Polski – Zgromadzenia Narodowego i Prezydenta Rzeczypospolitej.

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com

13 lipca 2018