Dokumenty zakazane, niszczone, konfiskowane, więzione latami przez polskich komunistów

Dokumenty zakazane , niszczone, konfiskowane, więzione latami przez polskich komunistów w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia w PRL-u
http://www.wincentyzkrakowa.pl/page/start/

"Żyjąca biblioteka

to zbiór nagranych dokumentów zawierających religijno-patriotyczne przemówienia Ojca św. Jana Pawła II, papieża Polaka, a także przemówienia, recytowaną poezję i muzykę wielu obywateli polskich. Były one utrwalane i powielane na płytach gramofonowych i kasetach magnetofonowych wydawanych w kolejnych latach, od roku 1979 do roku 1987, w większości poza granicami kraju i następnie w różnych okolicznościach wwożone na terytorium Polski, pomimo, że była ona otoczona „żelazną kurtyną”.
Tytuły wolności

Niepokoje i przemoc stanu wojennego wprowadzonego 13 grudnia 1981 roku

Mowy Polaków o trudnych dziejach Polski, w szczególności Karola Wojtyły, Jana Pawła II, upamiętnione na płytach gramofonowych, którymi wówczas zaopiekował się ks. bp Bronisław Dąbrowski, sekretarz Episkopatu Polski.

„SOLIDARNOŚĆ”– wyzwoleńczy duch milionów Polaków dziełem i troską WIELKIEGO – PAPIEŻA – POLAKA.

Historyczne dokumenty drugiego obiegu - płyty gramofonowe- obejmują okładki, a niektóre także albumy panoramiczne, na których zostały upamiętnione drukiem kolorowe zdjęcia fotograficzne różnych wydarzeń w Polsce i w Watykanie, oraz utrwalone zapisy nagrań na płytach winylowych odtwarzające żywe brzmienia wypowiadanych słów i muzyki. Obejmują liczbę ponad dwudziestu różnych tytułów i po za dwoma tytułami „Gdzie słońce wschodzi” i „1979- międzynarodowy rok dziecka”, które były tłoczone w Polsce, wszystkie pozostałe były drukowane i wydane w Niemieckiej Republice Federalnej i we Włoszech.

Dziesiątki tysięcy egzemplarzy, na przestrzeni dziewięciu lat /1979-1987/, obejmujące wielorakie tytuły i w różnych okolicznościach były wwożone na terytorium Polski.

Były dostępne i rozprowadzane początkowo przez ośrodki „Solidarności”, a po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku, przez instytucje kościelne jak zakony, parafie, KUL, a przede wszystkim przez niektóre diecezjalne Kurie Metropolitarne w wydziałach duszpasterstwa ogólnego.
Zakazane:

w PRLu, podczas panowania reżimu komunistycznego, wszystkie wymienione obok tytuły omawianych płyt gramofonowych, ze względu na nagrane na nich treści religijne i patriotyczne, były wykluczone z oficjalnego obiegu państwowego.
Niszczone:

po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku przez Wojskową Radę Ocalenia Narodowego, państwowe jednostki reżimu komunistycznego: uzbrojona Milicja i jednostki Zomo, siłą i terrorem zajmowały wszystkie biura i ośrodki zorganizowane przez obywateli polskich związanych z wyzwoleńczym ruchem społecznym „SOLIDARNOŚĆ”. W niektórych ośrodkach „Solidarności” znajdowały się także omawiane płyty gramofonowe.
Konfiskowane

polscy celnicy, stróże granic PRLu, nie tylko, że nie zezwalali na wwóz omawianych płyt gramofonowych do kraju, ale zabierali i decydowali o ich zniszczeniu. Posiadam dokument Urzędu Celnego wydany na przejściu granicznym w Cieszynie stwierdzający o zabraniu mi kilkudziesięciu egzemplarzy płyt gramofonowych „ŚMIERĆ”, których nigdy mi nie zwrócono.
Więzione latami:

płyty gramofonowe zatytułowane: „600LAT 1382-1982 JESTES Z NAMI”- Matko mojej Ojczyzny / nagrana poezja o Ojczyźnie i muzyka przez artystów z Krakowa /, „600LAT 1382-1982 JESTEŚ Z NAMI”- Matko cierpiących / audiencje generalne, podczas których Ojciec św. Jana Paweł II, modlił się o zniesienie stanu wojennego w Polsce /. „600LAT 1382-1982 JESTEŚ Z NAMI” -Matko ufających / dalszy przebieg nagranych audiencji generalnych w Watykanie /

„600LAT 1382-1082 JESTEŚ ZNAMI”- Pod Twoją Obronę / 11.10.1982 – niepowtarzalna, nieoczekiwana audiencja dla Polaków z kraju i Polonii z całego świata przybyłych do Rzymu na kanonizacje św. Ojca Maksymiliana Marii Kolbego –franciszkanina, która miała miejsce dzień wcześniej /, były przetrzymywane przez kilka lat w zaplombowanym pomieszczeniu w Kurii Metropolitarnej w wydziale duszpasterskim w Warszawie.

Wielki patriota i duszpasterz ks. Bogusław Bijak, po otrzymaniu pisemnego dokumentu z Urzędu Celnego w Warszawie nakazującego w oznaczonym terminie wywóz z Polski wyżej wymienionych płyt gramofonowych, wezwał mnie Wincentego, abym pilnie przybył do Warszawy. Na miejscu, w wydziale duszpasterskim w Warszawie, wspólnie zdecydowaliśmy o zdjęciu celnych plomb umieszczonych na drzwiach i następnie tysiące egzemplarzy nagranych płyt gramofonowych i kaset magnetofonowych wywieźliśmy potajemnie i ukryliśmy w jednej z miejscowości pod Warszawą."