Kalendarium kłamstwa katyńskiego – początki

– 05.03.1940 Politbiuro sowieckiej WK(b), czyli partii bolszewików, pod kierunkiem Józefa Stalina podjęło decyzję o zamordowanie polskich oficerów – jeńców Armii Czerwonej. Dokument podpisali wszyscy członkowie Biura Politycznego partii.

– 20.września 1941 z polecenia gen. Władysława Andersa, zaniepokojonego brakiem zgłoszeń oficerów z obozów jenieckich do zastępcy Komisarza ds. Zagranicznych (czyli wiceministra sowieckiego MSZ zgłosił się z prośbą wyjaśnienie Ambasador RP Stanisław Kot. Usłyszał, że „wszyscy oficerowie z łagrów zostali zwolnieni”.

– w listopadzie amb. Kot uzyskał audiencję u Komisarza (ministra) Spraw Zagranicznych Wiaczesława Mołotowa. Usłyszał od niego, że „jest późna jesień, zimno, pewnie zostali w miejscach zamieszkania”

– kilka dni później rząd RP dostał z Moskwy „informację”, że „Wszystkim zwolnionym udzielono pomocy materialnej”.

– 3.grudnia 1941 Józef Stalin na pytanie Premiera RP gen. Władysława Sikorskiego stwierdził, że „polscy jeńcy mogli uciec do Mandżurii.”

– 18.marca 1942 gen. Władysław Anders i płk Leopold Okulicki usłyszeli od Stalina, że „poszukiwani oficerowie się rozbiegli.”

– w połowie r. 1942 Komisariat (Ministerstwo) Spraw Wewnętrznych wydał komunikat, iż „Wielu zwolnionych uciekło do ojczyzny.”, niektórzy „zbiegli do Niemiec”, inni „ulegli chorobom, niektórzy zmarli, albo wysiedli z pociągów i pomarli w drodze”.

– 11.kwietnia 1943 r. Niemcy ogłosili o odsłonięciu masowych dołów śmierci w Lesie Katyńskim

– 15.kwietnia 1943 Związek Sowiecki stwierdził, że mordu dokonali Niemcy. Rządy Wlk. Brytanii i USA uznały tę wersję za prawdziwą i BBC potępiła „niemieckie kłamstwa”

W utrwalaniu kłamstwa i w obronie sowieckich zbrodniarzy uczestniczył aktywnie patron jednej z łódzkich ulic – Franklin D. Roosevelt.

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

7 kwietnia 2020