Dwa kieliszki

Express Ilustrowany zamieścił na 1 stronie zdjęcie z uroczystości w czasie przerwy w obradach Rady Miejskiej w Łodzi. Powtórzył je na s.6 w większym formacie. Towarzysząca mu notatka informuje, że Rada świętowała szampanem (bezalkoholowym) i tortem z herbem Łodzi zakończenie swej kadencji. Na pierwszym planie widać p. Tomasza Kacprzaka, Przewodniczącego Rady z dwoma kieliszkami owego szampana w obu rękach.

Ten widok przypomniał mi wydarzenie sprzed wielu lat. W r 1981 delegacja NSZZ „Solidarność”, zgodnie z wymogami Międzynarodowej Organizacji Pracy wzięła udział w corocznym kongresie tej organizacji w składzie oficjalnej delegacji PRL. Kongres trwał zazwyczaj kilkanaście dni i do utartego zwyczaju należało, że delegacje tzw. „krajów obozu socjalistycznego” zapraszały się nawzajem kolejno do swych ambasad. Przyszła więc pora na przyjęcie w Ambasadzie ZSSR. W skład reprezentacji „S” prócz działaczy wchodzili także doradcy z Bronisławem Geremkiem na czele. Przed wizytą Geremek oświadczył, że zmusi ambasadora Związku Radzieckiego do podania mu ręki. Pierwsza okazja miała być przy powitaniu. Protokół dyplomatyczny wymaga, by gospodarz witał gości przy wejściu do ambasady. Jednak okazało się, że tuż przed przywitaniem polskiej delegacji wezwano Ambasadora do biura „w bardzo pilnej sprawie”. Przyjęcie było „na stojąco”, Ambasador na nim się pojawił i wzniósł ulubiony toast sowiecki „za mir w mirie” (za pokój na świecie) i następnie w otoczeniu swych współpracowników stanął w jednym z rogów sali. Pan Geremek podjął „długi marsz”, pełen zakosów i zwodów (by nie spłoszyć „ofiary” swych „łowów”) i ostatecznie udało mu się „osaczyć ofiarę”. Kiedy już stanął twarzą w twarz z Ambasadorem, przedstawił mu się w czystym rosyjskim i wyciągnął rękę, okazało się, że Ambasador nie może zrewanżować gestu, ponieważ… w obu rękach trzymał kieliszki wódki. Niewątpliwie ktoś z jego obstawy w ostatniej chwili mu je podał, by nie dopuścić do „historycznego” wydarzenia. Ciekawe, jaki cel miał p. Przewodniczący?

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

15 listopada 2018