Rocznica egzekucji rtm. Pileckiego

25 maja 1948 r. w więzieniu mokotowskim po torturach, strzałem w tył głowy komuniści odebrali życie rtm. Witoldowi Pileckiemu, uczestnikowi wojny polsko-bolszewickiej, kampanii 1939 r., oficerowi ZWZ-AK, dobrowolnemu więźniowi Auschwitz. Komunistyczne władze obawiały się go do tego stopnia, że postanowiły usunąć go z historii. Do dziś miejsca pochówku rtm. Pileckiego nie odnaleziono.

Witold Pilecki został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa 8 maja 1947 r. Był torturowany i oskarżony o działalność wywiadowczą na rzecz rządu RP na emigracji.
3 marca 1948 r. przed Rejonowym Sądem Wojskowym w Warszawie rozpoczął się proces tzw. grupy Witolda. Rotmistrz Pilecki został oskarżony o: nielegalne przekroczenie granicy, posługiwanie się fałszywymi dokumentami, brak rejestracji w Rejonowej Komendzie Uzupełnień, nielegalne posiadanie broni palnej, prowadzenie działalności szpiegowskiej na rzecz Andersa oraz przygotowywanie zamachu na grupę dygnitarzy MBP.

15 marca 1948 r. rotmistrz został skazany na karę śmierci. Prezydent Bolesław Bierut nie zgodził się na ułaskawienie. Wyrok wykonano 25 maja w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej, poprzez strzał w tył głowy.

Władze komunistyczne robiły wszystko, aby pamięć o rotmistrzu Pileckim nie przetrwała. Nie ujawniono nawet miejsca jego pochówku. Prawdopodobnie zwłoki zostały zakopane na tzw. Łączce, czyli w kwaterze „Ł” na Cmentarzu Wojskowym na stołecznych Powązkach. Od 2012 r. Instytut Pamięci Narodowej wspólnie z Radą Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa prowadzą prace archeologiczno-ekshumacyjne, których celem jest zlokalizowanie kości ofiar represji komunistycznych straconych w więzieniu mokotowskim w latach 1948-1956. Do tej pory nie natrafiono jednak na szczątki Pileckiego.

Do roku 1989 pamięć o rotmistrzu Pileckim była surowo zakazana, a wszelkie informacje o jego dokonaniach i losie podlegały w PRL cenzurze. Dopiero w 1990 roku Naczelna Prokuratura Wojskowa podjęła rewizję procesu grupy rtm. Pileckiego. Pierwotnie wniosek przewidywał rehabilitację, wywalczono jednak anulowanie wyroków. Unieważnienie wyroku nastąpiło w 1991 r.

Autor: pł
Żródło: niezalezna.pl, PAP