Zmartwychwstanie

Życie jest największą doczesną wartością. Człowiek chciałby żyć wiecznie i nie umierać. Unika cierpień i chorób. I to jest bardzo racjonalne postępowanie. Trzeba troszczyć się o zdrowie i unikać wszystkiego co zdrowiu szkodzi. Dostrzegamy jednak, że nawet przy największej ostrożności i trosce człowiek starzeje się, słabnie i umiera. A jednak Chrystus zapewnia nas, że ten kto wierzy w Niego ma zapewnione życie i szczęście wieczne. W ewangelii u św. Mateusza ( 19, 16-19 ), u św. Marka ( 10, 13-16) i u św. Łukasza ( 18, 18-22 ) opisana jest rozmowa bogatego młodzieńca z Panem Jezusem. Czy dziś nie dzieje się podobnie ? Musimy pamiętać, że zbawienie jest rzeczą najważniejszą, bo co pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy szkodę poniósł ? Pan Bóg, cały świat i jego bogactwa dał człowiekowi, ale dał też przykazania i własnym życiem pouczył, że trzeba kochać Boga nade wszystko, a bliźniego jak siebie samego. Chrystus utożsamia się z człowiekiem biednym i potrzebującym mówiąc: ,,Wszystko co uczyniliście jednemu z braci moich najmniejszych Mnieście uczynili” ( Mt.25, 40 ). Trzeba pamiętać, że Jezus Chrystus jest centralną postacią świata. On jest Królem i Władcą nieba i ziemi- i chociaż Królestwo Jego nie jest z tego świata to jednak realizuje się na tym świecie. W modlitwie, której nas nauczył każe nam prosić: ,, przyjdź Królestwo Twoje”. Królestwo to jest na ziemi i nazywa się Kościołem Chrystusowym. Każdy chrześcijanin jest członkiem Kościoła. Prześladowanie chrześcijan jest prześladowaniem Chrystusa. Po ukamienowaniu św. Szczepana nastąpiło w Jerozolimie wielkie prześladowanie wyznawców Chrystusa. Herod kazał ściąć mieczem św. Jakuba apostoła. To samo zamierzał uczynić i ze św. Piotrem, lecz Pan Bóg posłał anioła i ten cudownie wyprowadził Piotra z więzienia.

Wśród prześladowców znalazł się gorliwy faryzeusz, imieniem Szaweł, który z nie bywałą furią i okrucieństwem zaczął wyszukiwać chrześcijan w Jerozolimie i okolicy, oraz oddawał ich później w ręce władz żydowskich. Następnie postanowił szukać chrześcijan w oddalonych miastach. Poprosił o listy upoważniające i udał się do Damaszku aby tamtejszych wyznawców Chrystusa oddać w ręce oprawców. U bram Damaszku ukazał mu się Zmartwychwstały Jezus w wielkiej światłości, tak aż oślepiony spadł z konia i usłyszał głos: ,, Szawle, Szawle dlaczego Mnie prześladujesz?”, ,,Kto jesteś Panie którego ja prześladuję?”, ,,Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz!” Szaweł prześladował chrześcijan, a Pan Jezus powiedział: ,, Dlaczego Mnie prześladujesz?”. W dziejach Apostolskich scena ta jest trzykrotnie opowiedziana: raz relacjonuje ja autor Dziejów Apostolskich, a dwa razy opowiada ją sam św. Paweł. Raz do Żydów, którzy chcieli go pochwycić i zabić (zob. Dz. Ap. 22 ), a drugi raz wobec namiestnika Festusa i króla Agryppy (zob. Dz. Ap. 26). Wszyscy zmartwychwstaniemy. To jest podstawowa prawda naszej wiary. Chodzi o to byśmy wstali do życia w szczęśliwości wiecznej. Pan Jezus mówiąc o Sądzie ostatecznym stwierdził, że ci którzy źle czynili ,, pójdą na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego ( Mt. 25,46 ). Nasz pobyt na ziemi to czas zasługi na niebo. Korzystajmy więc przez modlitwę i dobre uczynki. Najprzedniejsze dobre uczynki to modlitwa, post i jałmużna, która jest wyrazem miłosierdzia wobec biednych i potrzebujących, a przecież: ,, błogosławieni miłosierni albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. Przystępując do sakramentów świętych, uczestnicząc we Mszy św. i przyjmując pobożnie Komunię św. mamy udział w życiu Bożym i jesteśmy na bezpiecznej drodze do zmartwychwstania świętych. Amen.

Ks. Jan Stępień

Radom – Wielkanoc 2009