Wiesław Zamolski – ur. 10 III 1937

Wiesław Zamolski – ur. 10 III 1937 w Strzyżewicach k/Bełchatowa. Absolwent szkoły podstawowej w Bełchatowie (1952). 1952-1956 pracownik fizyczny Urzędu Miasta w Bełchatowie: 1956-1958 służba wojskowa w Korpusie Bezpieczeństwa Publicznego w Poznaniu (szeregowy); pracownik: 1958-13 III 1982 Bełchatowskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego: 1983 Mostostalu Warszawa o/Piotrków w Bełchatowie; 1984-1995 Kopalni Węgla Brunatnego w Bełchatowie. Od 1995 na emeryturze.

Od XI 1980 członek NSZZ „Solidarność”. 1980 współzałożyciel Bełchatowskiej Oficyny Wydawniczej, 1980 – III 1982 i 1984 – 1989 organizator dostaw sprzętu i mat. poligraficznych, lokali (m.in. własne mieszkanie) dla wydawnictwa. 1980 – III 1982 organizator kolportażu gazetek opozycyjnych, 1980 – 1982 i 1984 – 1989 – punktu kolportażowego (w mieszkaniu) i kolporter prasy podziemnej (Solidarności Ziemi Łódzkiej, Solidarność Wojenna, BIS, CDN, Solidarność Walcząca) oraz znaczków „pocztowych” i „cegiełek” (współpracownicy: Zbigniew Matyśkiewicz, Edward Olszewski: odbiorcy: Leszek Szubert, Jerzy Maślanka, Wojciech Marczak). IX 1980 współorganizator pogotowia strajkowego w BZPB. XI 1980 przewodniczący Komitetu Założycielskiego NSZZ „S” w BZPB, po wyborach – członek Komisji Zakładowej „S” w BZPB (członek Komisji Socjalnej). XI 1980 członek Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego „S” w Bełchatowie – porozumienie między Komitetami „S” zakładów przemysłowych w Bełchatowie. 19 – 20 XII 1980 aktywny uczestnik strajku okupacyjnego Urzędu Wojewódzkiego w Piotrkowie Trybunalskim (oddelegowany do Bełchatowa w celu pozyskania paczek żywnościowych dla strajkujących w UW). 27 III 1981 przewodniczący Komitetu Strajkowego w BZPB – strajk ostrzegawczy. VII 1981 aktywny uczestnik marszu głodnych w Bełchatowie. 6 XII 1981 współorganizator manifestacji – poświęcenie sztandaru „S’ przy BZPB. XII 1981 przewodniczący Komitetu Strajkowego w BZPB – strajk solidarnościowy w obronie elewów Wyższej Szkoły Pożarnictwa. Organizator i aktywny uczestnik akcji ulotowej (m.in. po 13 XII 1981), malowania i stemplowania na murach (pseudonim Tatuś). 13 XII 1981 – III 1982 wielokrotnie agitowany do współpracy przez ppor. LWP (ppor. Remigiusz Chmielewski, ppor. Janusz Ritmann). 13 III 1982 aresztowany przez SB, przesłuchiwany w KW MO w Piotrkowie Trybunalskim, przetrzymywany w Areszcie w Piotrkowie i w Łodzi, po wyroku Sądu Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy – rozprawa w Łodzi (wyrok 15 miesięcy pozbawienia wolności) – VI 1982 – VI 1984 w wiezieniu w Kielcach. VI 1984 karnie zwolniony z pracy w BZPB (12 IX 1994 ułaskawiony przez Naczelną Prokuraturę Wojskową - rewizja nadzwyczajna). 1980 – 1982 i 1984 – 1989 aktywny uczestnik mszy za Ojczyznę kościół na Oś. Dolnośląskim w Bełchatowie. Po powrocie z więzienia stale inwigilowany przez SB, wielokrotne przeszukiwania mieszkania. VI 1984 - VI 1989 aktywny uczestnik spotkań działaczy podziemnej „S” z Bełchatowa (w swoim mieszkaniu). VI 1989 niezależny obserwator z ramienia „Solidarności” przy jednej z komisji wyborczych w Bełchatowie. 2006 uzyskał status pokrzywdzonego. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego – 2007.