,,Piękno do mnie przyszło…”

Wystawa pt. ,,Piękno do mnie przyszło…” prezentowana będzie od 6 lipca do 10 września 2012 r. w salach Muzeum w Piotrkowie Trybunalskim. Poświęcona jest malarstwu Wojciecha Weissa z lat 1905-1912, z tzw. „białego okresu” jego twórczości. W tym czasie artysta odszedł od modernistycznego symbolizmu wpisującego się w dekadenckie i katastroficzne nastroje końca wieku, na rzecz filozofii kultu natury. W samej technice tworzenia materii malarskiej uwidoczniła się nowoczesna autonomizacja barw. Pejzaże malowane były nienaturalnie jasno, jakby były prześwietlone, a dominującym kolorem stała się biel. Weiss jawi się nam jako malarz kolorysta tworzący pełne subtelności, niezwykle osobiste prace. Na ten stylistyczny przewrót miała wpływ fascynacja pejzażem okolic Kalwarii Zebrzydowskiej, a także ważna zmiana w życiu osobistym artysty. Pojawienie się żony Ireny - wdzięcznej muzy i modelki – znalazło swoje przełożenie na tematykę prac malarza.

Pokazowi prac Wojciecha Weissa, towarzyszyć będzie prezentacja twórczości Ireny (1888-1981), absolwentki Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Studiowała ona u Karola Tichego, Konrada Krzyżanowskiego i Ksawerego Dunikowskiego, artystów, którzy tworzyli nowy nurt w sztuce polskiej. Irena uzupełniała swoje wykształcenie w Krakowie podczas prywatnych kursów u Wojciecha Weissa. Wystawiała swoje prace wraz z artystami należącymi do Towarzystwa Artystów Plastyków „Sztuka”. Malowała pejzaże kalwaryjskie, bukiety kwiatów, martwe natury, portrety, a sygnowała obrazy anagramem swojego imienia - Aneri. Jej prace wyróżniają się żywymi, nasyconymi plamami barwnymi. Prezentowane na wystawie dzieła powstawały na przestrzeni całego życia malarki i stanowią przegląd jej drogi artystycznej.

Wojciech Weiss (1875-1950) - wybitny malarz i grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1892-1899 pod kierunkiem m. in. Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki. Od 1910 roku był profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Weiss w początkowej fazie swej twórczości najbardziej ulegał wpływom symbolicznego malarstwa Leona Wyczółkowskiego. Malował portrety, pejzaże, martwe natury, studia postaci ludzkich (głównie kobiecych), niezwykle sugestywne akty i kompozycje wielofiguralne. Nieustannie poszukiwał nowych środków wyrazu, co sprawiło, że jego twórczość cechuje różnorodność form i liczne odniesienia zarówno do sztuki dawnej, jak i współczesnych jemu kierunków
w sztuce. Malarstwo wczesnych lat dojrzałej twórczości Wojciecha Weissa przepojone było zmienną nastrojowością typową dla Młodej Polski. Po 1905 roku artysta malował obrazy zmierzające w swym charakterze ku postimpresjonistycznemu koloryzmowi. W latach międzywojennych, odchodząc od modernizmu, tworzył kompozycje figuralne o dość klarownej, realistycznej formie. Po 1945 roku tematykę obrazów stanowiły problemy społeczno – polityczne bliskie konwencji tzw. realizmu socjalistycznego.

Marta Markowska