"Tylko pod Tym Krzyżem..."

„ Tylko pod Tym Krzyżem…”

„Tylko pod Tym Krzyżem, tylko pod Tym Znakiem Polska jest Polską a Polak Polakiem”. Słowa tej pieśni w pełni oddają prawdę o roli Krzyża w historii narodu polskiego. Od ponad tysiąca lat towarzyszy nam Ten Znak w chwilach chwały i w chwilach trudnych. Ziemia polska i nie tylko polska usłana jest Krzyżami, które strzegą miejsc wiecznego spoczynku tych, którzy za wolność Ojczyzny, oddali swoje /jakże często bardzo młode/ życie. Sam znam takie miejsce, gdzie według opowiadania osób starszych spoczywa powstaniec styczniowy.

Gdy byłem jeszcze dzieckiem, w miejscu tym stał stary, spróchniały i mocno pochylony Krzyż, który rzeczywiście mógł zostać postawiony w czasie powstania styczniowego. Krzyża nie da się zamknąć w świątyni. On był, jest i będzie dobrem narodowym „…bo wolność Krzyżami się mierzy…”. Krzyż, to także największa tajemnica naszej Wiary. Znak, który dla pogan był znakiem hańby, dla chrześcijan stał się Znakiem zwycięstwa i zbawienia. Cóż warta byłaby nasza Wiara, gdyby Chrystus nie oddał dla nas Swojego życia na Krzyżu i gdyby nie zmartwychwstał.

Czy wszyscy mamy świadomość tej prawdy? Ci, którzy negują rolę Krzyża w historii Polski, negują także samą historię, a ci którzy znieważają Krzyż, znieważają naród polski. Pogrobowcy wielkiej rewolucji francuskiej/ użycie małych liter celowo zamierzone/ zapominają, że ich poprzednicy, w imię szczytnych haseł „wolność, równość, braterstwo” wymordowali na południu Francji kilka razy więcej katolików, niż w całej swojej historii „święta inkwizycja”. Domaganie się laicyzacji życia politycznego, społecznego i gospodarczego jest niczym innym jak tylko żądaniem, abyśmy wyrzekli się naszej tożsamości narodowej. Tego nie wolno nam uczynić. Powoływanie się na niektóre opinie w UE w tej kwestii jest dla nas nie do przyjęcia.

Gdyby nasza pozycja w UE miała zależeć od naszego stosunku do Krzyża, to należy postawić pytanie „po co nam taka Unia?” Jak mocno Krzyż wpisał się w naszą historię świadczy batalia o Krzyż upamiętniający tragedię smoleńską. Musimy sobie uświadomić, że przeciwnicy pozostawienia Krzyża w tym miejscu zrobią wszystko, aby osiągnąć cel i nie Krzyż jest dla nich najważniejszy. Kością w gardle jest w tym przypadku pamięć o tragicznie zmarłym Panu Prezydencie Lechu Kaczyńskim. W chwili obecnej, gdy PO ma pełną władzę, nie widzę realnej możliwości postawienia pomnika godnie upamiętniającego Pana Prezydenta Lecha Kaczyńskiego i pozostałe Ofiary tragedii smoleńskiej. Ani Platforma, ani Prezydent Komorowski nie będą rządzić wiecznie. Dalsze okupowanie tego miejsca uważam za bezcelowe.

Obrońcy Krzyża już odnieśli wielki sukces. Wykazali obłudę zarówno p. Prezydenta jak i całej PO. Dowodem tego jest tablica upamiętniająca nie tych, co zginęli w tragedii, a tych co w dniach żałoby narodowej gromadzili się w tym miejscu. Platforma opanowała w sposób perfekcyjny „ odwracanie kota ogonem”. Głęboko wierzę, że Krzyż i tak powróci przed Pałac Prezydencki. Potrzeba na to tylko cierpliwości. Sam przekonałem się, że warto czekać, gdyż dwadzieścia lat czekałem na upamiętnienie w Sulejowie Śp. ks. Jana Umińskiego.

Obecnie powinniśmy skupić się na pełnym wyjaśnieniem tej tragedii, rozliczeniem p. Premiera i p. Prezydenta ze złożonych wcześniej obietnic i nie dopuścić, aby społeczeństwo zapomniało o aferach / stoczniowej, hazardowej i innych/. Powinniśmy bacznie patrzeć na ręce i p. Premierowi i p. Prezydentowi i nie popełniać własnych błędów.

Zdzisław

25 sierpnia 2010