z naszego archiwum

Ja wrócę

Wrócę do domu tą samą ścieżką
Którą za młodu chadzałem
Gdzie serce, pamięć i myśli zostały
Skąd nigdy nie wyjeżdżałem

Wrócę tam, gdzie „pochwalonym”
Jak kromką chleba witamy się z rana
A wieczorem snom błogosławi
Dłoń Chrystusa Pana.

Gdzie po kośbie pszenicznej
Płonie wieczorne ognisko
Chłop garść słomy w dłoń bierze
I kręci, i rzuca krzyż na ściernisko.

Wrócę tam, gdzie las dębowy
Płonie pożarem jesiennym
A krzyż na rozdrożu stoi
Drogowskazem niezmiennym

Ja wrócę do domu
Gdzie matka kochana

Inspiracją do tych, poniżej umieszonych zdań jest wejście w nowy etap Kowalczyków po Maciosku – mój Wnuk przekroczył – uzyskał - dojrzałość obywatelską – 18 lat. No. My - z trochę bardziej zaawanasowanym peselem wiemy, że to dojrzale niemowlęctwo i o tym ten tekst. O niemowlęctwie ze starym peselem mającym toksyczny wpływ na młode pesele.

Mowa będzie o panu Grodzkim. Lekarzu łapówkarzu. O tym co od zawsze wskazuję w swej publicystyce; braku jasności w rzekomo darmowej Służbie Zdrowia. O tym, czy pan Grodzki jest jak nazywam ochrzczony scyzorykiem i nie podlega sądowi Goja.

O tym co powiedział młody Ukraiński Żyd zaraz po tym jak został Prezydentem Ukrainy. Powiedział. Ukraina nie przystąpi do Unii Europejskiej w obecnym czasie ponieważ mentalnie nie jest do tego zdolna.

1. Zanim jeszcze Konkurs się zaczął i zanim poznano wykonawców wielu moich znajomych gotowych było się zakładać, że wygrają Ukraińcy. Od czasu zwycięstwa transwestyty zwanego Conchita Wurst (muszelka-kiełbasa – pseudonim o wyraźnych odniesieniach seksualnych) nawet dla niedowidzących i niedosłyszących stało się jasne, że I Miejsce jest zarezerwowane dla wskazań politycznych. Tym razem wskazano na Ukrainę. Tak decyduje „dostojne jury” i zorganizowana część publiczności.

Pan ambasador, 9 maja 2022, postanowił urządzić spektakl na cmentarzu żołnierzy radzieckich. Kij czort? Polegać to miało na tym, że w dniu stalinowskiego (rosyjskiego) oszołomstwa - 9 maja - miał zanieść wiązankę kwiatów tamże.

Dokładnie rzecz biorąc; wystawić się na polityczne upokorzenie. Marsz bowiem odbył się bo tak miało być w czasie barbarzyństwa; już nie radzieckiego a rosyjskiego – dokładnie wszechrosyjskiego. Pomijam tu tę matkę niematkę - aktywistkę, która w swym szaleństwie, czy też jak kolega ze spektaklu – prowokacji, umalowała na czerwono owego performance.

Tworzy się „nieświęta koalicja” atakująca Adama Glapińskiego ubiegającego się o II kadencję na stanowisku Prezesa NBP. Atakują go liberałowie i atakują go postkomuniści. Liberałowie uważają, że powinien o wiele wcześniej i o wiele ostrzej podnieść stopy procentowe. Twierdzą, że to byłaby skuteczna broń przeciw inflacji. Nie przyjmują do wiadomości, że minione miesiące obfitowały w nieprzewidywalne zdarzenia w sferze pozaekonomicznej, ale mające gospodarcze skutki.

Pan Jarosław Gowin wyraził swoją negatywną opinię o prezesie NBP Adamie Glapińskim, zarzucając mu, iż „nie przewidział inflacji” i jej „nie stłumił”. Spróbuję w kilku krótkich odcinkach odnieść się do tych zarzutów. Dziś odcinek 1. Nie ulega wątpliwości, iż ostatnie zaostrzenie inflacji wynika z wojny – z agresji Rosji na Ukrainę i z sankcji nałożonych na Rosję. A także z polityki energetycznej Rosji rozpoczętej i wdrożonej kilkanaście miesięcy temu. Ceny gazu ziemnego i ropy naftowej na rynkach światowych poszybowały w górę. Czy moglibyśmy się choć trochę ochronić? Tak.

Dwie wypowiedzi wskazanych, jak nazywamy głów Państw wywołały falę komentarzy, zdziwienia.

Papież Franciszek wczuł się w swoją po Piotrową funkcję chciałby z Moskwy ogłosić zwycięstwo dobra nad złem. Rozumiem to jako zgodę na ukrzyżowanie na Placu czerwonym na wzór świętego Piotra – głową w dół. Tyle tylko, że od ukrzyżowania do uznania Chrześcijaństwa minęło kilkaset lat.

Prezydent Andrzej doznał olśnienia i zobaczył wizję zupełnego zjednoczenia trenów Rzeczypospolitej do którego nigdy nie doszło, choć chęci były.