Władze naszego miasta wspólnie z Kurią Arcybiskupią ogłosiły zamiar zbudowania bloków-osiedla dla uchodźców. Wskazywałem na niebezpieczeństwo wytworzenia w ten sposób getta etnicznego z wielkimi ryzykami, jakie są z tym związane. Zadeklarowano także, iż po opuszczeniu (ewentualnym zapewne) osiedla przez uchodźców, byłoby ono zasiedlone przez bezdomnych. Wskazano potencjalną lokalizację tej inwestycji. I to spotkało się z ostrym protestem mieszkańców okolicznych bloków. Mniejsza o ich motywy – niestety, ja też uważam to za zły pomysł, choć nie mieszkam w tamtej okolicy.

Przez całe dziesięciolecia USA reklamowały się jako „wielki tygiel różnych narodowości”. W połowie ubiegłego wieku ten obraz zaczął pękać. Rzeczywistość przeczyła mu znacznie wcześniej. Murzyński Harlem był dzielnicą nocnych barów, restauracji i rozrywek wszelkiego rodzaju. W połowie lat 1940 wybuchły tam zamieszki, po których już dawnego Harlemu nie było. Stał się dzielnicą, do której białym wchodzić jest niebezpiecznie.

Mam wrażenie, że ani Urząd Miasta ani Kuria Arcybiskupia Łódzka nie doceniają niebezpieczeństw społecznych wynikających z ustanowienia osiedla dla uchodźców. Są liczne przykłady negatywnych skutków istnienia takiej zwartej zabudowy zamieszkiwanej przez jedną grupę etniczną. I nie wpływa na to nawet to, z jakimi uczuciami przybysze je zasiedlali. Jeden z ostatnich przypadków – to arabscy uchodźcy w Szwecji. Byli ogromnie wdzięczni za to, że Szwecja ich przyjęła, dała mieszkania i zapomogę, zaproponowała szkołę dla dzieci i pracę dla dorosłych. Nie trzeba było długo czekać.

Gdy kilka tygodni temu przeczytałem w łódzkich mediach, iż Władze naszego miasta wspólnie z ks. Arcybiskupem postanowiły zbudować kilka bloków – takie mini-osiedle dla ukraińskich uchodźców, zaniepokoiłem się. Są zagadnienia, na których Arcybiskup znać się nie musi – ale władze miasta powinny. Napisałem więc do p. Hanny Zdanowskiej, iż gotów jestem podzielić się wiedzą, jaką zyskałem w czasie swego pobytu w USA jako „visiting professor” w Instytucie Badania Problemów Ubóstwa. Miałem się tam okazję zapoznać z problemami getta etnicznego.

Ufam, że są Państwo, podobnie jak ja, zwolennikami wolności religijnej i szacunku dla każdego człowieka niezależnie od jego wyznania i tego jakie symbole religijne są mu drogie. Dla mnie i, jak sądzę, wielu katolików wizerunek Matki Boskiej jest szczególnie ważny, a przedstawianie go w zestawieniu z symbolami obyczajowej rewolucji i seksualnej emancypacji jest bardzo bolesne i rani moje uczucia religijne. Dlatego zwracam się do Państwa z prośbą o usunięcie z wystawy czasowej plakatów „Kiedy ściany mają głos!” wizerunku Madonny z Jezusem w tęczowej aureoli.

Historia na wyciągnięcie ręki.

Z jego prac do dziś korzystają ci, którzy tworzą ustawy o prawach człowieka i obywatela, którzy ustanawiają prawa dotyczące wojen.

Rozmawia: Ireneusz Korpyś

Mat.prasowy
[quote]Tak o Pawle Włodkowicu mówi Marian Grotowski, autor powieści historycznej Włodkowic, poświęconej tej arcyważnej dla Polski postaci. Książka właśnie się ukazała drukiem. Autor, specjalnie dla Niedzieli, opowiada o tym, kim tak naprawdę był Włodkowic i jaką rolę odegrał w dziejach Polski.

Czy aby zdajemy sobie sprawę z tego co na naszych oczach dzieje się w Europie. Po pierwsze. W powszechnym przekazie mowa jest o wojnie „w” albo „na” Ukrainie. Fałsz.

Rosja spersonalizowana nazwiskiem i imieniem syna szefa komanda (było ich wiele...) palącego żywcem polskie wioski. Spalono ich ca 5800. Polityka wspólnych interesów; Judeopolonii. Rosji, Prus południowych.